Urodzony 3 stycznia 1947 roku w Nowej Soli

Dzieci: Sebastian Krajewski, Maksymilian Krajewski

W 1949 roku wraz z rodziną przeprowadził się do Sopotu, gdzie od roku 1954 chodził do sopockiej szkoły muzycznej 1go stopnia. Od 1961 roku uczęszczał do Liceum Muzycznego w Gdańsku. W czasie nauki grał na gitarze i śpiewał w zespołach Błękitni i Złote Struny.

1964

W 1964 roku był członkiem Pięciolinii, które szybko stały się wiodącą muzyczną formacją bitową na Wybrzeżu. Jako młody wokalista i autor piosenek występował z Pięcioliniami na wielu koncertach: w klubie studenckim Żak (kultowym jeszcze do połowy lat 80. miejscem młodzieżowych imprez), w hali Stoczni Gdańskiej, ale przede wszystkim w Non-Stopie – letnim i zimowym. W listopadzie 1964 wystąpił w muzycznym pojedynku w Hali Stoczni Gdańskiej – Tony kontra Pięciolinie. Zespół wykonywał własne kompozycje: „Bo ty się boisz myszy” (muzyka i słowa Jerzy Kosela), „Nad morzem” (muzyka i słowa Seweryn Krajewski), „Licz do stu”(muzyka K.Klenczon i W.Korda, słowa T.Krystyn), „Taka jak Ty (muzyka: Krzysztof Klenczon, słowa: Franciszek Walicki pod pseudonimem Jacek Grań )”.

1965

Z tym wydarzeniem wiąże się znaczący epizod. Ponoć jeden z zaproszonych dziennikarzy, Franciszek Walicki, będąc pod wrażeniem ekspresyjnego występu – zwrócił uwagę, że na scenie rzucają się w oczy czerwone gitary. Były to popularne czechosłowackie Jolany, produkowane na licencji Fendera.

Robert Marczak

Aby uczniowie liceum mogli występować na scenie, stosowali przeróżne sposoby: ukrywali się, gitarzysta zastępował perkusistę, występowali pod pseudonimami. Seweryn Krajewski występował pod pseudonimem losowo wybranym z książki telefonicznej: Robert Marczak.

Pięciolinie

– formacja bigbitowa. Nazwę wymyślił Jerzy Kosela podczas pobytu w wojsku. W skład Pięciolinii wchodzili: Bernard Dornowski, Krzysztof Klenczon, Seweryn Krajewski, Tadeusz Mróz, Roman Mróz, Marek Szczepkowski oraz Henryk Zomerski.

1966 – 1970

Seweryn Krajewski bedąc członkiem zespołu Czerwone Gitary zdobywał liczne nagrody, m.in. na kolejnych festiwalach opolskich. W roku 1967 Polska Federacja Jazzowa przyznała mu nagrodę za debiut kompozytorski (pios. „Stracić kogoś”). W roku 1968 ponownie w Opolu otrzymał pierwszą nagrodę za piosenkę „Takie ładne oczy”.

Seweryn Krajewski utożsamiany był zazwyczaj z „romantycznym” obliczem zespołu (np. pios. „Anna Maria”). Był autorem również dynamicznych, rock’n’rollowych przebojów, m.in. „Nie zadzieraj nosa” i „Tajemnica dziewczyny czyli śledztwo zakochanego”.

Po odejściu Krzysztofa Klenczona w 1970 roku Seweryn Krajewski był autorem znakomitej większości piosenek Czerwonych Gitar. W ciągu kolejnych lat istnienia zespołu skomponował takie przeboje, jak: „Ciągle pada” sł. Krzysztof Dzikowski, „Płoną góry, płoną lasy” sł. Janusz Kondratowicz, „Mam dobry dzień” sł. Włodzimierz Patuszyński, „Słowo jedyne – ty” sł. Krzysztof Dzikowski, „Port piratów” sł. Agnieszka Osiecka, „Trzecia miłość – żagle”, „Niebo z moich stron” czy „Wschód słońca w stadninie koni” – sł. Krzysztof Dzikowski. Był też autorem prawdziwych megahitów: „Nie spoczniemy” sł. Agnieszka Osiecka i „Remedium” sł. Magda Czapińska. Tę ostatnią piosenkę (kojarzoną od słów refrenu „Wsiąść do pociągu byle jakiego…”) – ale w wykonaniu Maryli Rodowicz – uznano w plebiscycie Polskiego Radia za „przebój 40-lecia”.

Od połowy lat 70 – tych komponuje dla filmu i teatru. To głównie z komponowanych przez niego ścieżek dźwiękowych pochodziły kolejne wielkie przeboje: „Uciekaj moje serce” (piosenka zainspirowana muzyką do serialu telewizyjnego „Jan Serce” do słów Agnieszki Osieckiej), „Baw mnie” (piosenka z filmu fabularnego „Och, Karol” do słów Jacka Cygana, oraz „Czekasz na tę jedną chwilę” sł. Bogdan Olewicz (z głośnego obrazu Marka Piwowskiego „Uprowadzenie Agaty”). Jest kompozytorem musicalu „Gwałtu, co się dzieje” wg Aleksandra Fredry (libretto: Krzysztof Dzikowski, adaptacja i rezyseria: Lech Komarnicki); muzyki filmowej; ballady do filmu „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy” (reż. J. Rzeszewski, M. Jahoda); muzyki do spektakli teatralnych: „Motyle są wolne”, „Wesołych świąt”, „Najświętsza świętość” oraz „Wojna i pokój”.

1981

Powstały „Strofki na gitarę” zainspirowane piosenkami ze spektakli tv pod nazwą „Z pamiętnika szalonej gospodyni”. Spektakle te były oparte na listach od telewidzów.

1983

Płyta „Uciekaj moje serce” z muzyką do serialu „Jan Serce” reż. R. Piwowarski. Piosenka powstała na prośbę słuchaczy Polskiego Radia. Słowa do czołówki tego serialu napisała A. Osiecka.

1984

Została wydana kaseta przez firmę Polmark pt. Seweryn Krajewski m.in. z piosenkami „Ziemio błekitno-szara”, oraz „Między deszczami” sł. A. Osiecka.

1986

Płyta pt. „Baw mnie” z piosenką o tym samym tytule z głośnego filmu pt. „Och Karol” reż. R. Załuski.

1989

„Części zamienne” (Strofki na gitarę 2) czyli płyta składająca się z piosenek ze spektakli tv „Z pamiętnika szalonej gospodyni” oraz odnalezionych wierszy Agnieszki Osieckiej.

1993

W 1993 r. firma Digiton wydała płytę z muzyką do filmu „Uprowadzenie Agaty” w reż. M.Piwowskiego.

1995

W 1995 roku została wydana płyta „Koniec”. Początkowo płyta miała być kolejną płytą zespołu Czerwone Gitary. Ze względów rożnic zdań co do doboru repertuaru, ostatecznie płytę nagrał S.K. samodzielnie.

1997

W 1997 Seweryn Krajewski rozstał się z C-G i od tamtej pory prowadzi indywidualną działalność artystyczną. Jest kompozytorem muzyki do tekstów wybitnych autorów: Magdy Czapińskiej, Krzysztofa Dzikowskiego, Jacka Cygana, oraz Agnieszki Osieckiej.

Seweryn Krajewski napisał wiele piosenek dla Maryli Rodowicz, między innymi: „Chcę mieć syna” (sł. Krzysztof Dzikowski); „Remedium” (sł. Magda Czapińska) „Wariatka tańczy” (sł. Agnieszka Osiecka); „Dziewczyna ze snu” (sł. Agnieszka Osiecka); „Niech żyje bal” (sł. Agnieszka Osiecka); „Ludzkie gadanie” (sł. Agnieszka Osiecka); „Kolęda rozsianych po świecie” (sł. Jacek Cygan); „Czas upływa, lat przybywa” (sł. Andrzej Strzelecki); „Domowa czarownica” (sł. Jadwiga Has); „Jest cudnie” (sł. Magda Umer).

2000

W roku 2000 wspólnie z J. Nowakowskim (realizator dźwięku) wyprodukował płytę pt. „Lubię ten smutek”. Na płycie znajdują się jedne z ostatnich tekstów Jeremiego Przybory. Gościnnie wystąpił też Michał Urbaniak (skrzypce), Bogumił Morka (tenor), oraz Sławomir Kulpowicz (fortepian). Płyta ta przeszła bez większego echa ponieważ była wydawnictwem nietypowym pod każdym względem. „Lubię ten smutek, który przyczyny nie ma, ale się snuje za mną wszędzie, niby cień cienia, na pozór bez znaczenia, zanim w piosenkę się zamieni” – te początkowe słowa piosenki, były odzwieciedleniem stanu ducha w czasie powstawania tej płyty, stąd też jej tytuł.

2002

Na płycie „Życie ładna rzecz” Maryli Rodowicz (z 2002 r.) znalazło się aż dziewięć jego piosenek do tekstów Marka Biszczanika.

2003

Ukazał się album „Jestem” wyprodukowany przez Adama Abramka. Artysta odnowił współpracę z Jadwigą Has i Danielem Wyszogrodzkim, wśród autorów tekstów nie mogło zabraknąć Magdy Czapińskiej i Jacka Cygana, niespodzianką są piosenki do słów Marka Biszczanika – wspólnego „odkrycia” Seweryna Krajewskiego i Maryli Rodowicz.

2008

Edyta Geppert wydała płytę pt. „Nic nie muszę”. Muzykę do wszystkich piosenek napisał S.K.

2009

Firma Sony wydała płytę Live ze wspólnego koncertu pt. „Na przekór nowym czasom”. Powstała także płyta napisana wspólnie z Andrzejem Piasecznym pt. „Spis rzeczy ulubionych” na której znalazł się megahit „Chodź, przytul, przebacz”.

W marcu powstała płyta do wierszy Karola Wojtyły.

2010

S.K. otrzymał nagrodę muzyczną Fryderyk w kategorii kompozytor roku. Ponadto został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.

2011

Firma Sony wydała płytę płytę solową S.K. „Jak tam jest”. Na płycie tej wszystkie teksty zostały napisane przez Andrzeja Piasecznego. Gościnnie występują: A.Teliczan, A.Piaseczny, P.Cugowski. Produkcja K.Pszona.

W tym samym roku ukazała się płyta pt. „Filmowo” w całości zaaranżowana przez Krzysztofa Herdzina.

W październiku na gali Wiktory otrzymał statuetkę w kategorii Gwiazda Piosenki, oraz otrzymał ponownie nagrodę muzyczną Fryderyk w kategorii Kompozytor Roku.

2012

S.K. napisał pięć piosenek na nową płytę Andrzeja Piasecznego pt. „To co dobre”. Pod koniec roku wydali wspólną płytę pt. „Zimowe Piosenki”. Produkcja i aranżacja: Mateusz Pospieszalski. Na pytanie o pomysł na płytę S.K. powiedział że dawno już miał zamiar nagrać płytę z piosenkami mówiącymi o okresie zimowym. Kiedy miał już gotowy repertuar zaprosił do współpracy Andrzeja Piasecznego który z entuzjazmem przyjął propozycję kolejnej współpracy. Płyta ta ukazała się w listopadzie i już w pierwszym tygodniu uzyskała status płyty platynowej.

2013

C.d.n…